De weg naar woonzorg

U ziet dat uw vader of moeder steeds meer moeite heeft met zelfstandig wonen. Of misschien is actie geboden omdat u zelf merkt dat wonen op uw huidige adres zonder zorg niet veel langer een optie is.

Een eerste stap is het inzetten van thuiszorg. De overheid stimuleert het langer thuis wonen en er worden minder snel indicaties voor woonzorg afgegeven dan vroeger. Daardoor zijn er veel mogelijkheden om zorg aan huis te ontvangen. Maar soms is die niet (meer) toereikend.

Eerste aanspreekpunt

Weet u niet precies welke stappen u dan moet zetten? U bent de enige niet. Dagelijks komen verschillende telefoontjes over dit onderwerp binnen bij het team van Carinova Zorgadvies. “Mensen willen vaak weten waar ze terechtkunnen als een van hun ouders niet meer thuis kan wonen. Voor hen zijn wij soms het eerste aanspreekpunt,” zegt Suzan Haverkamp.

Samen met Hennie Both, Melanie van den Berg en Sanne Tol maakt ze deel uit van het Zorgadvies-team. Dit is de spin in het web van Carinova die adviseert over alles wat met woon- en thuiszorg te maken heeft. Naast het verstrekken van advies verwerken de adviseurs ook de aanmelding voor de wachtlijst van de woonzorgcentra.

Wachtlijsten

Om de persoonlijke situatie zo goed mogelijk het hoofd te bieden, levert het team maatwerk. Per aanvraag wordt in samenwerking met maatschappelijk werk nauwgezet afgewogen of de benodigde zorg geboden kan worden op de locatie van voorkeur of dat er alternatieve (passende) locaties moeten worden besproken.

“Er zijn meerdere factoren die meespelen in de beoordeling wanneer iemand moet verhuizen naar een woonzorglocatie. Het proces is complex. De reden dat iemand die als derde op de wachtlijst staat niet altijd automatisch ook als derde wordt geholpen schuilt in meerdere factoren.

Zo is er ook doorstroming van mensen op een crisisbed, de revalidatieafdeling of mensen die in het ziekenhuis liggen,” zegt Melanie.“Carinova beschikt over KDO (kortdurende opname)- kamers. Deze worden gebruikt voor het zogeheten eerstelijnsverblijf (ELV), als zorghotel of als overbrugging naar een definitief appartement. Deze kamers zijn op basis van beschikbaarheid.”

Indicatie vereist

Iedereen die zichzelf of een naaste wil aanmelden voor de wachtlijst voor woonzorg heeft een indicatie nodig. Het gaat hier om een indicatie van het CIZ, het Centrum Indicatiestelling Zorg. Deze biedt uitsluitsel over de vraag of iemand recht heeft op langdurige zorg. “In de praktijk betekent dit dat iemand continu 24 uur zorg in de nabijheid nodig heeft.

Wat veel mensen niet weten, is dat we zonder indicatie niets kunnen. Zonder kun je niet op de wachtlijst worden geplaatst,” vertelt Sanne. “U kunt zelf een indicatie aanvragen bij het CIZ. Een cliëntondersteuner kan u hierbij helpen.

Als er al thuiszorg betrokken is, kan de wijkverpleegkundige in samenspraak met u de aanvraag doen. Het CIZ heeft vanaf de aanvraag zes weken de tijd om de aanvraag te beoordelen.”

“Maak het bespreekbaar”

Gemiddeld neemt de termijn tussen aanvraag en verhuizing naar de woonzorg in ieder geval enkele maanden in beslag. Het komt voor dat er een plek vrij is, maar dat dit voor de persoon in kwestie toch te vroeg komt. Het is dan mogelijk om de aangeboden plek te weigeren zonder dat dit direct consequenties heeft voor de plaats op de wachtlijst. Het is wel goed om u te realiseren dat sommige plekken schaars zijn en dat het lang kan duren voordat er weer een aanbod komt. Vanwege dat tijdspad – en ook omdat er een wachttijd geldt voor de CIZ-indicatie binnen is – is het slim om in ieder geval op tijd over dit onderwerp na te denken. Ook door mantelzorgers, zoals Sanne opmerkt: “Maak het thema tijdig bespreekbaar. Vraag bijvoorbeeld aan een naaste waar hij of zij naartoe wil als het thuis ooit niet meer gaat. En vraag op tijd een indicatie aan.”